baru nak rasa..
Sekarang pukul 13:27. sy di pejabat, baru sempat membelek blog nih. arini x mcm semalam. sbb hari ni got some works to do. esok pulak cuti 1 Mei. cut labour day. praktikal ni betul2 byk bagi sy peluang utk muhasabah hidup ni. praktikal selama 2 bulan lebih ni merupakan pengalaman pertama sy merasa suasana bekerja. selama ni pun, cume tolg2 jaga mesin duit kat farmasi keluarga greenwood. bile bekerja ni, kt ade disiplin masa yg pelru dipatuhi. klu mcm sy dlm bidang law ni, sbgi student praktikal, sy kene bantu supervisor sy utk buat research, cari kes dll. it all requires 100% effort, 100% strength physically and mentally and so on. bende2 mcm nila buat sy lebih menghargai pengorbanan & jerit perih ibubapa yg sush payah nk carik duit utk sara keluarga. ni pun baru praktikal..belum lg betul2 kerja.
kdg2..sy pernah terdrngar rungutan drpd kwn2 yg merungut mcm ni: "gaji ayah x besar mcm org lain. die xtau ke anak die ni sush hidup.." ataupun "apa yg aku mintk kat mak selalu je xdpt.." dan mcm2 lagi. pd sy, ni adlh bende yg paling x patut sekali dituturkan oleh seorang anak, mahupun isteri/suami. apabila kt betul2 duduk dan berusaha utk bekerja, bangun awal pagi2, keluar rumah gelap2, balik lewat petang atau mlm..tentu sgt kecewa dan sedih bile ade yg ckp mcm tu pd diri kt. fikir2kan sebelum mulut tu bercakap. krn mulut, badan binasa. tak kiralah sket/besar pendapatan dan rezeki seseorg tu, adlh lebih baik utk kt bersyukur dgn ape yg ade & turut sme membantu mringankan beban si ayah/ibu. ini boleh dtg dlm pelbagai cara. x semestinye dr segi material..tp dari segi sokongan mental ataupun belajar bagus2 & jadi manusia yg berguna. something..not nothing!
teringat sy mse sekolah dulu, pernah sekali mak sy ckp: "knpla korg x habiskn mknn ni. tau x, sush nk cari duit..." 10 tahun yg lepas, dgn 8 anaknye...dn zaman ekonomi yg agk teruk..padanla mak sy ckp mcm tu. mase tu, x nmpk lagi kesusahan mak ayah tu, masih lagi rase seronok n tak bersalah bile x tutup lampu bile keluar bilik. kdg2 lupe tutup air dll...mase tu mmg kt tak rase & x appreciate usaha mak ayah kt dlm menyara famili. lagi2 famili yg besar. sy respect dgn adik NurMadihah. kenal kan? yg mdpt 20A utk SPM baru2 ni. di pesta buku antarabangsa baru2 ni, ayah sy beli buku ni. mmg sedih bile tgk dan bace kisah hidupnya. lihat saje keadaan rumah yg x kukuh, ayah yg bekerja sbgi nelayan & x mendapt pndptn yg tetap..lihat sje betapa sushnye hidupnye. tp seingt sy bace buku tu, die x pernah merungut dgn kemiskinan yg dihadapi. x ramai kwn2 n cikgu yg tau die sebenarnye hidup melarat. sbb ape? sbb die x pernh sekalipun merungut pd kawn2 n selalunye die berpuasa isnin khamis. allah. tentu sekali adik NurMadihah benar2 memahami & menghargai segala pengorbann ibu bapa nya. kt mcm mane pula?
belajarlah utk menjadi seorg yg lebih bersyukur dan menghargai org lain. hargailh pengorbnn ibu bapa kt dlm mencari nafkah utk keluarga. dlm menyekolahkn kt smpi dpt bergulung2 ijazah dll. biaselah kdg2 mereka marah kt sket2 tu..jgn terlalu cepat merajuk & menyalahkan mereka. sayangi mereka sbgaimana mereka menyayangi kt. x ramai ibu bapa yg pandai menunjukkn rasa kasih & sayangnye pd anak2. manusia tu berbeza kn. ade yg xde mslh nk ckp "ummi syg awk nak" dsbginya. ade plk yg rase klu die ckp camtu, jatuh pride nye sbgi parent. ya. mmg manusia pelbagai. tp sejauh mana kt bersedia & berusaha menghadai kepelbagaian ni. so appreciate other people & u'll be appreciated. inAllah hidup lebih tenang~
kdg2..sy pernah terdrngar rungutan drpd kwn2 yg merungut mcm ni: "gaji ayah x besar mcm org lain. die xtau ke anak die ni sush hidup.." ataupun "apa yg aku mintk kat mak selalu je xdpt.." dan mcm2 lagi. pd sy, ni adlh bende yg paling x patut sekali dituturkan oleh seorang anak, mahupun isteri/suami. apabila kt betul2 duduk dan berusaha utk bekerja, bangun awal pagi2, keluar rumah gelap2, balik lewat petang atau mlm..tentu sgt kecewa dan sedih bile ade yg ckp mcm tu pd diri kt. fikir2kan sebelum mulut tu bercakap. krn mulut, badan binasa. tak kiralah sket/besar pendapatan dan rezeki seseorg tu, adlh lebih baik utk kt bersyukur dgn ape yg ade & turut sme membantu mringankan beban si ayah/ibu. ini boleh dtg dlm pelbagai cara. x semestinye dr segi material..tp dari segi sokongan mental ataupun belajar bagus2 & jadi manusia yg berguna. something..not nothing!
teringat sy mse sekolah dulu, pernah sekali mak sy ckp: "knpla korg x habiskn mknn ni. tau x, sush nk cari duit..." 10 tahun yg lepas, dgn 8 anaknye...dn zaman ekonomi yg agk teruk..padanla mak sy ckp mcm tu. mase tu, x nmpk lagi kesusahan mak ayah tu, masih lagi rase seronok n tak bersalah bile x tutup lampu bile keluar bilik. kdg2 lupe tutup air dll...mase tu mmg kt tak rase & x appreciate usaha mak ayah kt dlm menyara famili. lagi2 famili yg besar. sy respect dgn adik NurMadihah. kenal kan? yg mdpt 20A utk SPM baru2 ni. di pesta buku antarabangsa baru2 ni, ayah sy beli buku ni. mmg sedih bile tgk dan bace kisah hidupnya. lihat saje keadaan rumah yg x kukuh, ayah yg bekerja sbgi nelayan & x mendapt pndptn yg tetap..lihat sje betapa sushnye hidupnye. tp seingt sy bace buku tu, die x pernah merungut dgn kemiskinan yg dihadapi. x ramai kwn2 n cikgu yg tau die sebenarnye hidup melarat. sbb ape? sbb die x pernh sekalipun merungut pd kawn2 n selalunye die berpuasa isnin khamis. allah. tentu sekali adik NurMadihah benar2 memahami & menghargai segala pengorbann ibu bapa nya. kt mcm mane pula?
belajarlah utk menjadi seorg yg lebih bersyukur dan menghargai org lain. hargailh pengorbnn ibu bapa kt dlm mencari nafkah utk keluarga. dlm menyekolahkn kt smpi dpt bergulung2 ijazah dll. biaselah kdg2 mereka marah kt sket2 tu..jgn terlalu cepat merajuk & menyalahkan mereka. sayangi mereka sbgaimana mereka menyayangi kt. x ramai ibu bapa yg pandai menunjukkn rasa kasih & sayangnye pd anak2. manusia tu berbeza kn. ade yg xde mslh nk ckp "ummi syg awk nak" dsbginya. ade plk yg rase klu die ckp camtu, jatuh pride nye sbgi parent. ya. mmg manusia pelbagai. tp sejauh mana kt bersedia & berusaha menghadai kepelbagaian ni. so appreciate other people & u'll be appreciated. inAllah hidup lebih tenang~
Comments